Cień wojny domowe w Libanie – Opinia polityczna Nidala Hamada
Arabska Almaslakh, Tal Al-Zaatar i Karnitna, masakry dokonane przez pro- Izraelskie grupy faszystowskie w Libanie.
Mieszkańcy z okolic Al-Maslakh w wschodnim Bejrucie na początku libańskiej wojny domowej (1975-1990) doświadczyli straszliwej masakry i wysiedlenia.
To samo spotkało Libańczyków w okolicach z Karantina, Bourj Hammoud i Naba’a, Dokwane i innych miejscach. Również w palestyńskim obozem Tal Al-Zaatar, faszystowska maronicka Falanga popełniły jedną z najgorszych masakr współczesności. Stało się to w sierpniu 1977 roku. Sprawcami masakr były grupy libańskie i pro- izraelskie. Do najważniejszych z nich zalicza się Falanga.
Dowodzi to kłamstwa libańskich polityków, którzy mówią o neutralność Libanu w konflikcie z Izraelem. Niektórzy z nich to są zakochani i zafascynowani francuskim prezydentem Emanuela Macronem, który jest przedstawicielem francuskiego kolonializmu.
Te grupy polityków razem z Francją i Izraela od początku istnienia małego Libanu spowodowały wszelkie nieszczęścia w tym kraju. Mam na myśli rodzinę Gemayel, (Al-kataeb) i ich zwolenników, rodzinę Chamounów (Al-Ahrar) i innych faszystów, rasistów i morderców w Libanie.
Bashir El-Gemayel był liderem faszystowskiej Falangi. Był wyjątkowym zbrodniarzem. Był ojcem Nadima, syna „Solange, która zgodziła się być szefową kuchni izraelskiego generała Ariela Sharona podczas oblężenia Zachodniego Bejrutu przez armią izraelską w 1982 roku. Bashir Gemayel to zdrajca i rzeźnik.
Widziałem jego zdjęcia w 2019 roku, wiszące na autostradzie w pobliżu miejsca Khalde, przy wjeździe do Bejrutu. Jego zdjęcia wisiały razem z innymi agentami, zdrajcami i mordercami, faszystowskimi i rasistami.
Największa hańba jest to, że ci mordercy są przedstawiani przez libańską prawicę i niektórych Libańczyków, jako męczennicy libańskiego ruchu oporu!
Nazwiska tych zbrodniarzy to: Bashir Gemayel i jego ojciec Pierre Gemayel, Kamil Shamoun, Saad Haddad, Aql Hashem, Anton Lahud, Samir Geagea, Abu Arz, Amer Al Fakhoury.
Za kilka dni Liban będzie obchodził rocznicę inauguracji Bashira Gemayela, jako prezydenta. Jego prezydencja na szczęście nie została ukończona.
Bashir Gemayel przybył do fotelu prezydenta na izraelskim czołgu dowodzonym przez samego Ariela Sharona. Lecz Habib Shartouni i nieżyjący już Nabil Al-Alam z Libańskiego ruchu oporu mieli inne zdanie, więc wydali orzeczenie, że Bashira należy zlikwidować. W dniu 14.08.1982 roku w kancelarii Bashira Gemayela wybuchła bomba, która spowodowała jego śmierć.
Bohater Shartouni Habib został okrzyknięty przestępcą. Natomiast zdrajca i zbrodniarz Bashir Gemayel został uznany za męczennika!. Co więcej, był i nadal jest nazywany przez swoich zwolenników, prezydentem ruchu oporu i wyzwolicielem Libanu!. To świadczy o tym jak nienormalna jest polityka w Libanie.
Bashir często powtarzał, że zaminuje obszar w Bejrucie, na którym znajdują się palestyńskie obozów Sabra i Shatila, a potem utworzy tam publiczne ZOO. Właśnie po jego śmierć udziale Falangi z armią izraelską dokonali masakrę w obozie Sabra i Shatila od 16 do 18 września 1982 roku.
Zbrodniarz i zdrajca Bachir stał się patriotą i bohaterem ruchu oporu, a prawdziwy narodowy ruch oporu został uznany za zbrodniczy!
Sprawcy masakr w al-Maslakh, Naba’a, Karantiny, Dekwaneh i Tal al-Zaatar, Sabra i Shatila, są dla państwa libańskiego bohaterami i męczennikami. W kraju cedru wszystko jest możliwe. W ten sposób libańscy prawicowi politycy okłamując siebie, swój kraj i świat.
Lata wojny w Libanie były bardzo ciemnym okresem. Dziś niewiele się zmieniło, ponieważ Liban żyje w cieniu wojny.
Ostatnio w okolicach Khaldeh wysłał młodzi chłopcy z plemienia Arab al-Maslakh w Khaldeh zaatakowali swoich sąsiadów-szyitów, którzy przyczynili się do wyzwolenia Libanu spod izraelskiej okupacji w 2000 roku. Ktokolwiek stoi za tym atakiem i kimkolwiek jest, musi być płatnym agentem Arabii Saudyjskiej i Izraela.
Nie ma innej opcji.
12-09-2020
Moja opinia polityczna – Nidal Hamad
Cień wojny domowe w Libanie
