Naser (1918-1970):Przywódca narodu arabskiego – Tekst: Nidala Hamada
Naser (1918-1970) : Przywódca narodu arabskiego
Przywódca narodu arabskiego Gamal Abdel Nasser urodził się w Egipcie, 15 stycznia 1918 roku.
W młodości służył w armii egipskiej i walczył w obronie Palestyny w 1948 roku. W Palestynie ukształtowała się jego świadomość i wiara w konieczność dokonania rewolucji, i wyzwolenia i zjednoczenie wszystkich Arabów.
Po zajęciu Palestyny przez syjonistów w 1948 roku i utworzenia państwa Izrael, Nasser i jego towarzysze, oficerowie i żołnierze armii egipskiej, wrócili do Egiptu. Wrócili z przekonaniem, że trzeba coś zrobić, by ocalić Egipt, Arabów i Palestynę przed syjonistycznym zagrożeniem.
W Palestynie Gamal Abdel Nasser bardzo przeżył klęski Arabow w 1948 roku, i utratę straty Palestyny. Po powrocie on i jego towarzysze z armii egipskiej założyli Ruch Wolnych Oficerów. 23 lipca 1952 roku Wolni Oficerowie dokonali bezkrwawego zamachu stanu i obalili skorumpowanego króla Egiptu, Faruka Pierwszego. Wolni Oficerowie postanowili przywrócić Egiptowi naczelne w świecie arabskim i Afryce. Wrogowie zaczęli się liczyć z siła prezydenta Egiptu, Nasera, i ciągle chcieli go obalić.
Odkąd Naserowi i jego towarzyszom udało się przejąć władzę w Egipcie, rozpoczęły się przeciwko niemu spiski ze strony syjonistów, Francji i Wielkiej Brytanii i Arabii Saudyjskiej. Wrogowie Nasera istnieli także w Egipcie. Było to Ruch Bractwo Muzułmańskie, które zorganizowało zamach na życie Nasera, w 1954 roku. Kierownictwo Bractwo Muzułmańskie powiązanie było z brytyjskim wywiadem wojskowym MI-5. Ale Naser był cierpliwy i niezłomny.
Prezydent Naser udał się na szczyt krajów niezaangażowanych w Bandungu, w 1955 roku. Nasser oraz premier Chińskiej Republiki Ludowej, Zhou Enlai, premier Indii, Jawaharlal Nehru, i prezydent Indonezji, Ahmed Sukarno, stworzyli Ruch Państw Niezaangażowanych. Był to Sojusz Solidarności Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej.
W Ruchu Państw Niezaangażowanych, także byli wielcy światowi przywódcy tamtych czasów, jak prezydent Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, marszałek Josif Broz Tito, i szef rewolucji kubańskiej, comandante Fidel Castro.
Prezydent Egiptu, Naser, wraz ze światowymi przywódcami, był w stanie zbudować wielki globalny sojusz w celu wsparcia sprawy palestyńskiej, arabskiej, afrykańskiej, azjatyckiej i międzynarodowych ruchów wyzwoleńczych.
Naser odmówił uznania państwa Izrael i syjonistycznej okupacji Palestyny. Potwierdził to, ograniczając ruch statków izraelskich w Kanale Sueskim i Zatoce Akaba.
Naser chciał zakupić broń od Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii zaraz jak Izrael kopił broń z Francji, ale te mocarstwa mu odmówiły. Udał się, więc do Związku Radzieckiego, który z zadowoleniem przyjął ofertę i dostarczył Egiptowi niezbędny sprzęt wojskowy. W tym czasie Sowieci chcieli mieć przyczółek i sojuszników w regionie. Również w tym czasie Naser odmówił zawarcia sojuszu ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią, którzy byli sojusznikami Izraela.
26 lipca 1956 roku ogłosił nacjonalizację Kanału Sueskiego. W październiku 1956 roku Wielka Brytania, Francja z Izraelem dokonały brutalnej agresji na Egipt. Wojna sueska była obrzydliwa agresją kolonialna.
Egipt nie miał silnej pozycji militarnej, która pozwoliłaby mu stawić czoła tej agresji, ale odparł najazd dzięki pomocy Związku Radzieckiego. Radzieckie kierownictwo zagroziło unicestwieniem wysłaniem Armii Radzieckiej na pomoc Egiptowi. To zmusiło napastników do wycofania się z Kanału Sueskiego. Był to koniec kolonialnej potęgi Wielkiej Brytanii, i Francji.
W czerwcu 1967 roku, kiedy Naser był zajęty przygotowywaniem armii egipskiej do wojny o wyzwolenie Palestyny, Izraelczycy dokonali haniebnej i niespodziewanej agresji na Egipt, Syrie i Gazę oraz Zachodniego Brzegu, terenie palestyńskie, które były pod administracjami Egiptu i Jordania. Była to tzw. ,,wojna Sześciodniowa”. Syjoniści zdobyli egipski półwysep Synaj, syryjskie Wzgórza Golan, Zachodni Brzeg Jordanu i Strefę Gazy.
Było to wielkim szokiem dla wszystkich Arabów. Naser oświadczył, że jest odpowiedzialny za klęskę i złożył rezygnację, ale miliony Egipcjan wyszły na ulice milionami, odrzucając rezygnację Nasera. Jednocześnie egipski naród chciał pociągnąć Nasera odpowiedzialności za klęskę. Egipcjanie żądali odbudowy armii egipskiej i wyzwolenia ziem arabskich.
W następstwie tej klęski Gamal Abdel Nasser obiecał odbudować egipską armię. Udał się do Związku Radzieckiego z prośbą o dostarczenie mu najnowocześniejszego sprzętu wojskowego. Ale niestety zmarł nagle na atak serca, 28 września 1970 roku. Ponad pięć milionów Egipcjan przyszło na jego pogrzeb w Kairze. W całym świecie arabskim odbywały się także symboliczne pogrzeby, w których uczestniczyły miliony Arabów.
Dziś, w rocznicę odejścia nieśmiertelnego przywódcy Gamala Abdela Nasera zacytuje jego słowa: ,,Buty egipskiego żołnierza są bardziej honorowe niż korona saudyjskiego królestwa wahabickiego”.
Dziś ja mówię: ,,Buty arabskich bojowników ruchu oporu są czystsze niż korony wszystkich, którzy zdradzili Egipt i Gamala Abdela Nasera oraz Palestynę i naród arabski.
Zdrajcy to agenci i niewolnicy saudyjskich i syjonistycznych pieniędzy. Ci, którzy podpisali haniebne umowy o kapitulacji w imię pokoju z syjonistami, porzucili naszą świętą sprawę arabską i znaleźli się poza linią arabskiego nacjonalizmu. Odnosi się to najpierw do zdrajców śród samych Palestyńczyków, a następnie do ich arabskich odpowiedników i na czyli prezydenta Egiptu Anwara Sadata.
W rocznicę śmierci niekwestionowanego przywódcy narodu arabskiego i prezydenta Egiptu, Gamala Abdela Nasera zwracam się do niezłomnych Palestyńczyków, mieszkających w okupowanej Ojczyźnie, zwłaszcza w Jerozolimie. Przygotujcie swoje sandały i buty na przyjęcie każdego zdradzieckiego Araba, który odważy się odwiedzić dzielnice starego arabskiego miasta w Jerozolimie, nawet, jeśli będzie w towarzystwie zbrodniczego premiera Izraela, Beniamina Netanjahu.
Nidal Hamad
28-09-2020
