Hiszpańskie miasto Toledo – Tekst Nidala Hamada
W maj 2010 roku po raz pierwszy w życiu bylem w Madrycie. Maj to miesiąc palestyńskiej Nakby, tragedii wysiedlenia Palestyńczyków przez syjonistyczny rząd Izraela w 1948 roku.
Naród palestyńskiej nadal jest zdeterminowany, by walczyć aż do wyzwolenia i powrotu do domu.
Na seminarium na temat Palestyny na Uniwersytecie w Madrycie i na Wydziale Nauk Politycznych, przemawiał wielki hiszpański orientalista Pedro Martinez, Dr Maria Diaz, profesor nauk politycznych na Uniwersytecie w Madrycie oraz palestyński działacz polityczny Jamal Halawa i ja, jako jedyny gość seminarium spoza Hiszpanii. Na szczęście pojechałem z moim przyjacielem Jamalem Halawą z Madrytu do Toledo, aby tam spędzić noc.
Jamal przygotował pyszną kolację, jakiej nigdy wcześniej nie widziałem. Była wyjątkowa pod względem piękna i smaku. Szybko wybraliśmy się na zwiedzanie Toledo. Niestety nie było dużo czasu na turystykę. Szczerze mówiąc, do dziś nadal tego żałuję i zawsze myślę o powrocie do mojego przyjaciela Jamala i Toledo, aby lepiej poznać miasto. Ale teraz w dobie epidemii koronawirusa jest to niemożliwe.
Toledo znajduje się w środkowej Hiszpanii, ponad 75 km od stolicy Madrytu. Miasto zostało zbudowane na wzgórzu, z trzech stron otoczone jest rzekami i dolinami. Zawsze było, więc bezpiecznym miejscem do obrony i zapora dla tych, którzy myśleli o inwazji.
Toledo jest stolicą regionu Toledo i regionu „Kastylia-La Mancha”.
To jedno z hiszpańskich miast, w którym muzułmanie zostawili swoją sztukę, architekturę, meczety, domy, dzielnice i zamki. Wędrując po mieście, które pachnie wspaniałą historią wielkiej cywilizacji Andaluzji, łatwo wyczuć atmosferę średniowiecznych Arabów, Islamu i Andaluzji.
Toledo powstało w czasach starożytnej Grecji, i rozkwitło w czasach Imperium Romanum.
Rzymianie otoczyli go murami, założyli teatr i zbudowali Wielki Most. Szczyt sławy tego olśniewającego i czarującego miasta rozpoczął się w epoce muzułmańskiego kalifatu.
Toledo stało centrum sztuki, nauki, i różnych religii.
Toledo, podobnie jak cała Andaluzja, było świadkiem bardzo długich lat współistnienia mieszkańców pod rządami Islamu.
Muzułmanie, chrześcijanie i żydzi mieszkali w granicach tego cywilizowanego
kalifatu Andaluzji.
Pałace władców Andaluzji były pełne żydowskich i chrześcijańskich ministrów i doradców. Natomiast uniwersytety Andaluzji były otwarte dla wszystkich studentów ze wszystkich krajów świata.
Toledo pozostawało miastem tolerancji i współistnienia aż do upadku Kalifatu w Andaluzji i rozprzestrzenienia się piekielnej hiszpańskiej Inkwizycji. Sądy nękały muzułmanów i Żydów i zmuszały ich do ucieczki do Maghrebu, lub pod groźba śmierci przejścia na chrześcijaństwo.
Od tego czasu Toledo nie jest już nazywane miastem tolerancji i współistnienia.
W mieście są rozne zabytki.
Przy wjeździe do Toledo pierwszą rzeczą, którą się widzi, jest pomnik rycerza lub znanego hiszpańskiego poety, zapomniałem, jak się nazywa. Po wejściu do starego miasta znajdziesz targowiska pełne ludzi. Natura i kształty tamtejszych budynków przykuwają uwagę. Niestety nie udało mi się przejść przez most i wejść do zamku na wysokim wzgórzu ze względów zdrowotnych, bo pokonanie takiej odległości było dla mnie niemożliwe.
W Toledo znajduje się meczet „Bab al-Mardom” lub meczet „Nour al-Masih”, który jest jednym z najstarszych zabytków miasta. Został zbudowany przez muzułmanów pod koniec X wieku naszej ery, ale hiszpańska inkwizycja przekształciła go później, pod koniec XI wieku, w kościół, który zaczęto nazywać „Światłem Chrystusa”. Niemal na tym samym obszarze znajduje się Meczet Tornerias, który stał się kościołem Tornerias. To budowla, której początki sięgają okresu stylu romańskiego z XI wieku naszej ery.
Pamiętam, że budynek dworca autobusowego w Toledo jest bardzo piękny i zbudowany na wzór architektury muzułmańskiej.
Warto dodać, że Toledo zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1986 roku.
Nidal Hamad
30-03-2021
Zdjęcia Nidala Hamada i al-safsaf.com
