Izraelsko-palestyński konflikt i jego przyszłość – moje uwagi. Nidal Hamad

06/02/201808/28/2020 الصفصاف

W Polsce potrzebna jest wielka akcja, aby ludzie w tym kraju zrozumieli i wiedzieli, że Palestyńczycy są bardzo podobni do Polaków podczas okupacji hitlerowskiej lub zaborów.

Niestety Siła syjonistyczna panuje w Polsce. W mediach, w polityce, we współpracy militarnej, ekonomicznej, jak również kulturalnej.

Jest bardzo ciężko, ale mamy też sporo przyjaciół wśród Polaków. Musimy wziąć się do pracy i zorganizować tych, którzy są za nami.

Nowy dowód na to miałem wczoraj podczas panelu politycznego na Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Jeden z goście który rozmawiał na panelu, nie był niezależny tak jak powinien być naukowiec, lecz wypowiadał się bardziej, jako przyjaciel i adwokata Izraela, zmieniał fakty i przedstawiał punkt widzenia Izraela zamiast mówić prawdę i naukowo. Na wstępie stwierdził, ze nie było państwa Palestyny, i że Palestyna była częścią imperium otomańskiego, celowo wybrał tylko Palestynę, nic nie mówiąc o tym, że wszyscy kraje arabskie i islamski były pod kontrolą otomańską. Nic nie mówiąc, jako naukowiec, że Arabowie wszyscy mieli jedno państwo arabskim a w skład tego państwa wchodzili wszystkie kraje arabski od Palestyny do Sudanu, inaczej mówiąc od oceanu do zatoki i od zatoki do oceanu.

Nie wspominał o syjonizmie i terroryzmie żydowskim wobec Palestyńczyków, o czystce etnicznej, którą dokonali syjonistyczni żydzi w Palestynie. Chociaż kilku izraelskich naukowców pisało o tym i przyznali się do tego. Dam tylko jeden przykład książki Ilana Pappe „Czystki etniczne w Palestynie”*(1).

Powtarzał, że Palestyńczycy są podzieleni na OWP – Fateh i Hamas, że Izrael nie ma tak naprawdę, z kim rozmawiać i że Arafat był zmienne, zgodził z Izraelem na coś a potem zmieniał zdanie.

Nie mówił, że sami Izraelczycy byli i są przeciwko pokojowi i odmawiają oddania Palestyńczykom, chociaż terenów okupowanych w czerwcu 1967 roku na zachodnim brzegu oraz wycofania osadników żydowskich stamtąd.

Mówił o rezolucję ONZ nr 181 z 1949 roku, która podzieliła Palestyną na dwie państwa żydowski i arabski. Przypominał, że Arabowie odmówili i nie uznali je, lecz nic nie mówił, że Izraelczycy mimo tej rezolucje okupowali duża cześć terytorium przeznaczony przez ONZ państwa arabskiego. A 18 lat później w czerwcu 1967 roku okupowali resztę Palestyny w tym wschodniej Jerozolima, która miała być częścią państwa arabskiego.

Nie mówił, że sami Izraelczycy / żydowscy fundamentaliści na czele z Netenjahu stali kilka lat później za zabiciem generała Rabina/byłego premiera Izraela, który podpisał razem z Yaserem Arafatem przewódca OWP porozumienia pokojowe w Oslo i w Waszyngtonie w 1994 roku.

Nie mówił, że sami Izraelczycy byli i są stroną okupującą Palestynę … ani tego, że poł miliona osadników, fundamentalistów żydowskich, pełnych wrogości i nienawiści do arabów i Palestyńczyków, zbieranych z całego świata, z pomocą i planowaniem rządu izraelskiego, osiedlili się na Zachodnim Brzegu Jordanu… osadnicy wraz z armią izraelską codziennie torturują i mordują Palestyńczyków.

Nie mówił, że sami Izraelczycy są stroną atakującą i agresywną, nieprzestrzegającą prawa międzynarodowego ani praw człowieka. Dzieje się tak od początku powstania państwa żydowskiego na teren okupowanej Palestyny.

Jeszcze przed powstaniem państwa Izrael, syjoniści, jako gangi terrorystów żydowskich, masakrowali Palestyńczyków i okupowali miasta i wioski palestyńskie a teraz maja całą Palestyną pod kontrolą i pod okupacją.

Nie mówił, że sami żydzie, syjoniście, Izraelczycy[n1] używali i używają terroru, dokonują Ludobójstwa, rzezi i masakrują Palestyńczyków od 1947 roku do dziś.

Wspominał o masakrze w Deir Yasin stwierdzając, że nie było pewni ilu Palestyńczyków zginęło tam.

Były ambasador OWP w Austrii dr Ghazi Husein napisał o tym:

Masakry masowe, w tym Masakra w wiosce Deir Yassin, były punktem zwrotnym w deportacji Palestyńczyków z ich domów i ich zastąpienia przez żydowskich kolonistów.

Armia izraelska odziedziczyła metody i doświadczenia żydowskich organizacji terrorystycznych, terroryzując i zabijając Arabów. * (2)

Na szczęście panel prowadził dr. Konrad Pedziewiatr, autor kilku książek miedzy innymi Na Zachodnim Brzegu bez zmian”. Pan Konrad był naprawdę niezależny i przedstawiał sprawę, jako naukowiec. I On pozwolił mi komentować, jako pierwszy. Lecz gdy zaczynałem komentować, pan dr. ( nazywałem go Adwokat Izraela), nie dał mi kończyć zdania… często przerywał mi.. Musiałem mu zwrócić uwagę, aby przestał grać rolę adwokata Izraela.

Pani Katarzyna Rydel.

Pracownik humanitarny, z ramienia Polskiej Misji Medycznej koordynuje projekty dla uchodźców syryjskich w Jordanii. Absolwentka Pomocy Humanitarnej UW i Geografii UJ. Uczestniczka programu EAPPI (Ecumenical Accompaniment Programme in Palestine and Israel), spędziła 3 miesiące w Hebronie.

Pani Rydel uczestniczką Panelu mówiła o sytuacji Palestyńczyków w mieście Hebron na zachodnim brzegu Jordanu. Gdzie domy Palestyńczyków okupuje najbardziej fundamentalna grupa osadników żydowskich.

Mówiła w sposób bardziej humanitarny niż polityczne, ponieważ ona była w Hebronie, jako obserwatorką międzynarodową.

Gdy komentowałem jej wstęp, dałem przykład z książki byłego ministra spraw zagranicznych Norwegii Jan Gahr Store. * (3), Który pisał o tym jak żyją Palestyńczycy w Hebronie i o osadnikach żydowskich, którzy okupują centrum miasta a przy okazji torturują arabów.

Autor stwierdził, że sam widział w Hebronie, hasła napisane na sklepach arabskich i na ulicach jak „ śmierć dla arabów”.

Widział ulice, które są tylko dla żydów a Arabowie nie maja wstępu. To, co widział w Hebronie Komentował w książęce, stwierdził, że to przypominało mu sytuacja żydów europejskich podczas okupacji faszystowskiej, nazistów niemieckich w latach 30/tych i 40/tych w Europie.

Podczas spotkania przypominałem również o masakrze w meczecie Al.-haram Al.-Ibrahimie w Hebronie, którą popełnił żydowski terrorysta, osadnik dr. Goldstein, zabijając i raniąc 28-02-1996 roku kilku dziecięciu Palestyńczyków podczas modlitwy.

Wróciłem też do masakry w obozach Sabra i Shatila w Bejrucie w 1982 roku, gdzie kilka tysięcy cywilów było zabitych w masakrze. Za tą masarka stał wtedy były minister obrony Izraela Ariel Sharon, który kilka lat później został premierem Izraela i znów stał za kilkoma nowymi masakrami w okupowanej Palestynie.

Przypominałem adwokatowi Izraela na sali, że, ja, jako 19 latek w tej masakrze zostałem ciężko ranny i straciłem moją nogę, moich bliskich i przyjaciół.

Po tym panelu zrozumiałem, dlaczego pewny instytut na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie jest zupełnie pro izraelski.

· 14 maja mija 70 lat od powstania Izraela. KN SE Universum ma zaszczyt zaprosić na ekspercki panel dyplomatyczny dotyczący konfliktu Izraelsko-Palestyńskiego. W panelu dyplomatycznym wezmą udział:
– dr Konrad Pędziwiatr
– Katarzyna Rydel
– dr Piotr Weiser ( nie był na panelu ).
– dr hab. Przemysław Wacław Turek