Masakra w Kafr Qasim, 29 października 1956 roku – Tekst Nidala Hamada

Masakra w Kafr Qasim

Autor: Nidal Hamad

,,Dialog między izraelskim oficerem a żołnierzem podczas masakry palestyńskiej wsi Kafr Qasim.
Masakra dokonana przez izraelska straż graniczną na nieuzbrojonych palestyńskich mieszkańcach, 29 października 1956 roku
Zginęło 49 palestyńskich cywili, wśród nich 18 było poniżej osiemnastego roku życia:
Dialog między izraelskim oficerem, a żołnierzem:
Żołnierz:, Co robimy z dziećmi i kobietami?
Oficer: Powinni być traktowani jak inni, bez litości
Żołnierz: Co robimy z rannymi?
Oficer: Nie powinno być rannych
Żołnierz:, Co robimy z jeńcami?
Oficer: Nie powinno być jeńców?
Później udowodniono w sądzie, że wydano rozkaz zabicia każdego Araba.
Rząd Izraela, kierowany przez premiera Ben-Guriona, próbował zatuszować masakrę i zapobiec jej nagłośnienie.
Oskarżeni wzięli udział w pokazowych procesach, a później zostali uwolnieni.
Żaden z izraelskich rządów do dziś nie przyznał się do odpowiedzialności za masakrę.
Masakra miała miejsce wieczorem 29 października 1956 roku, po tym, jak dowództwo armii izraelskiej postanowiło wprowadzić godzinę policyjną dla mieszkańców Kafr Qasim i innych palestyńskich wiosek przylegających wówczas do granicy jordańskiej.
Izrael przygotowywał się wówczas do wojny z Egiptem.
Godzina policyjna była przygotowana w jednostce straży graniczne po dowództwem majora Szmuela Melinki i jego przełożonego i dowódcy batalionu wojskowego stacjonującego na granicy, Issachara Shedamiego
Obaj dowódcy wydali rozkaz, aby godzina policyjna obowiązywała od 17 po południu do 6 rano.
Issachara Shedami poinstruował Melinkiwgo, aby ten wprowadził godzinę policyjną żelazną ręką i użył siły przeciwko tym, którzy naruszają zakaz wychodzenia z domów.
Szmuela Melinkiwgo zapytał: ,,co z tymi, którzy nie wiedzą o godzinie policyjnej.
Issachar Shedami odpowiedział: „Bóg ich weźmie”.
Naczelnik wioski został poinformowany dopiero na pół godziny przed rozpoczęciem godziny policyjnej i ostrzegł Izraelczyków, że setki mieszkańców wioski pracują poza nią i jeszcze nie wróciły.
.Pół godziny nie wystarczy, aby ich o tym poinformować.
Ale przedstawiciel armii izraelskiej odpowiedział, że się nimi zajmie.
O godzinie 17 po południu cztery oddziały izraelskiej straży granicznej zaczęly strzelać do wszystkich mieszkańców, którzy byli na zewnątrz i wracali do domów, i do każdego, kto wracał do wioski.
W ciągu godziny 43 męczenników padło na zachodnim krańcu wioski. Na północnym krańcu padło 3 męczenników, a wewnątrz wioski zginęło dwóch męczenników.
Wśród zabitych w Kafr Qasim było 9 kobiet, 4 dziewczynki, 17 dzieci i chłopiec do lat 18, a także 5 dzieci poniżej 10 lat.
Strzelanina w wiosce była intensywna. Ostrzeliwano każdy dom, raniąc 18 ludzi.
Rząd próbował ukryć zbrodnię, ale zaczęły wyciekać wieści o masakrze. Widząc że nie da się ukryć zbrodnię, izraelski rząd wydał oświadczenie o powołaniu komisji śledczej.
Komisja podjęła decyzję o wytoczeniu procesu przed sądem wojskowym przeciwko dowódcy oddziału Straży Granicznej i szeregu jego podwładnych.
Izraelski aktywista Latif Douri i członkowie Knessetu Tawfiq Toby i Meir nagłośniły tą zbrodnię. Proces sprawców masakry trwał około dwóch lat i uznano go za pozorowany i formalny. 16 października 1958 roku ostatni ze sprawców został zwolniony z więzienia.
Sprawę zamknięto na początku 1960 roku.
Jeśli chodzi o pułkownika Issachara Shadamiego, który wydał rozkaz masakry to, postawiono go przed sądem na początku 1959 roku.
Orzeczenia przeciwko niemu karę grzywny: Jeden izraelski grosz.
W masakrze zginęło 49 męczenników, czyli około, 2,5% populacji wioski Kafr Qasim, która nie przekraczała wówczas liczby dwóch tysięcy osób,.,W Kafr Qasim nie było rodziny bez męczennika.
Za masakrę odpowiedzialni są Izraelscy politycy i wojskowi:
David Ben-Gurion, izraelski premier i minister obrony.
Moshe Dayan, szef sztabu IDF.
Zvi Tzur, dowódca regionu centralnego i urzędnik wojskowy odpowiedzialny za region Trójkąta rozciągającego się od Umm al-Fahm na północy po Kafr Qasim na południu.
Podpułkownik Issachar Shadami, dowódca brygady armii w rejonie przygranicznym.
Shmuel Malinki, dowódca Oddziału Straży Granicznej, służący pod dowództwem Issachara Shedamiego.
Za masakrę odpowiedzialny jest także Gabriel Dahan, dowódca kompanii i Shalom Ofer, oficer oddziału, ostrzeliwują zachodnią część wioski gdzie zginęła większość męczenników”.
Nidal Hamad
9 września 2020