Palestyński szal i ukraińskie dziecko
Nidal Hamad
Byłem na spacerze przed krakowskim kościołem franciszkanów. Szedłem w kierunku ratusza, gdzie jest teatr. Odbywała się tam masowa impreza. Grała muzyka i było dużo ludzi siedzących na krzesłach i ławkach lub oraz stojących na ulicy. W tym dniu Kraków był świadkiem wielu wydarzeń artystycznych i festiwali. Odbywała się także demonstracje opozycji przeciwko partii rządzącej Prawo i Sprawiedliwość.
Przed budynkiem Urzędu Miasta Krakowa, gdzie odbywały się koncerty i zabawy, rozmawiałem z kilkoma starszymi osobami, które pytały mnie o flagę, którą niosę i fotografuję, czyli flagę Palestyny. Część z nich znała palestyński szal, bo jest w kolorach palestyńskiej kefiji znanej Polakom, zwłaszcza starszym, jako „Arafatka”, od nazwiska przywódcy Organizacji Wyzwolenia Palestyny, Yasera Arafata.
Spacerując po okolicy zauważyłem, że jedno z dzieci kręci się wokół mnie i patrzy na szal przywiązany do mego plecaka, który nosię często podczas podróży. Usiadłam na ławce, a chłopiec podszedł, usiadł obok mnie i zaczął ze mną rozmawiać. Miał może 12, 13 lat. Zaczął wypytywać skąd jestem, z jakiego kraju, więc powiedziałam z Palestyny.. On nie znał takiego kraju. Opowiedziałem mu o Palestynie, że jest to kraj, w którym się urodził i mieszkał Jezus Chrystus, i wspomniałem mu o jego stolicy Jerozolimie i o miastach, Nazaret, Betlejem i Gaza. Chłopiec powiedział do mnie: Czy Jezus nie narodził się w „Izraelu”?
Odpowiedziałem mu: Nie, ponieważ kiedy Jezus się urodził, nie było czegoś takiego jak „Izrael”. Była to Palestyna, a on urodził się jako Palestyńczyk. Jeśli chodzi o Palestynę, to została ona podbita i jest okupowana przez syjonistycznych Żydów, którzy przybyli z Europy, między innymi z jego kraju, Ukrainy, a także z Rosji, Polski i innych europejskich krajów i założyli nielegalne państwo ,,Izrael” w 1948 roku.
Powiedziałem mu również, że połowa Palestyńczyków to uchodźcy i przesiedleńcy, którzy mieszkają poza swoją Ojczyzną tak jak on i jego rodzina, którzy są teraz uchodźcami w Polsce z powodu wojny na Ukrainie.
Chłopiec zdziwił się słysząc moje słowa i nic nie odpowiedział. Poprosił tylko, abym mu pożyczył szal, więc mu go dałem. Chłopiec więc próbował zawiązać go sobie na czole, jak niektórzy młodzieńcy Palestynie robią to w Palestynie i krajach arabskich. Nie wiedział, jak to zrobić, więc powiedziałem mu, żeby założył go na szyję jak krawat. Owinął go sobie wokół szyi i powiedział do mnie: Czy taki szal noszą muzułmanie?
Odpowiedziałem mu, że nie tylko muzułmanie, w moim kraju Palestynie i w niektórych krajach arabskich, ale także palestyńscy chrześcijanie, ponieważ jest to symbol narodowy i część dziedzictwa, zwyczajów i tradycji Palestyny.
Zapytałem go skąd wie o Islamie?
Odpowiedział mi, że jego siostra jest muzułmanką, ponieważ wyszła za mąż za Turka i mieszkają w Krakowie.
Zanim go pożegnałem i ruszyłem w dalszą drogę, napisałem mu nazwę Palestyny po arabsku, angielsku i po polsku, oraz poprosiłem, żeby wyszukał w Google przeczytał wiadomości o Palestynie.
Potem pożegnałem się z nim, życząc mu udanych wakacji, dobrego życia i powrotu do domu na Ukrainę.
@al-safsaf.com
Nidal Hamad
5-06-2023
