“Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych”

Nie wiedziałem, że istnieje Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych, a ponieważ należę, czy to z własnej woli, czy bez niej, do tej grupy ludzi w społeczeństwie i na świecie, zacząłem interesować się takimi sprawami, ponieważ zwracają one uwagę na cierpienia osób niepełnosprawnych. Po 42 latach od mojej niepełnosprawności, po tym jak straciłem nogę we wrześniu 1982 roku w masakrze w obozach Sabra i Shatila w Beirucie, po tych wszystkich latach życia na jednej nodze, o lasce, na dwóch laskach lub na wózku inwalidzkim, stałem się osobą doświadczoną i mającą wiedzę.
Zacząłem rozumieć, co cieszy, a co smuci osoby niepełnosprawne, co im pomaga, a co nie pomaga w ich codziennym życiu, poruszaniu się, pracy i życiu osobistym. To rzeczy, które osoba niepełnosprawna zdobywa z czasem dzięki doświadczeniom życiowym.
Dziś przyciągnęły moją uwagę artykuły, raporty i wiadomości o tym Światowym Dniu, o którym nie wiedziałem lub już nie pamiętałem, nie wiem. Przeczytałem przydatny raport opublikowany przez Palestyński Centrum Mediów o osobach niepełnosprawnych w Gazie. Skupiał się on na ich życiu, cierpieniach i przyczynach ich niepełnosprawności, z których większość wynikała z izraelskich ataków i wojen na Gazę w ciągu ostatnich dwudziestu lat. A szczególnie z wojny zagłady, która trwa od ponad roku w Strefie Gazy, a która spowodowała, że tysiące ludzi, zarówno dorosłych, jak i dzieci, stały się niepełnosprawne.
W tej wojnie, która nie miała sobie równych w historii pod względem terroryzmu i zbrodni od końca II wojny światowej, 20 tysięcy Palestyńczyków w Gazie stało się niepełnosprawnych z powodu wojny.
Raport wskazuje, że liczba osób niepełnosprawnych wzrosła w wyniku izraelskich ataków wojennych, które spowodowały tysiące trwałych obrażeń. Ponadto, występują przypadki niepełnosprawności wrodzonych. Przed wojną zniszczeń w Strefie Gazy liczba osób niepełnosprawnych wynosiła 55 611 osób, z czego 44,66% stanowiły kobiety, a 17,44% dzieci.
Dane Palestyńskiego Centralnego Urzędu Statystycznego wskazują, że najczęstszym rodzajem niepełnosprawności jest niepełnosprawność ruchowa, która stanowi 53,67% przypadków, podczas gdy trudności ze wzrokiem dotyczą 17,47% osób.
Zgodnie z wcześniejszym raportem Centrum Praw Człowieka “Al-Mizan” w Palestynie, liczba osób niepełnosprawnych wzrosła w alarmującym tempie z powodu trwającej zbrodni ludobójstwa. Ciągła agresja, która zaczęła się jako wojna etnicznego czystek i ludobójstwa, doprowadziła do niepełnosprawności 20 tysięcy Palestyńczyków, w tym 5000 osób, które doznały trwałych uszkodzeń. 15% z nich to dzieci.
Ponadto, 15 000 osób potrzebuje rehabilitacji i długoterminowej opieki medycznej, aby zapobiec dalszym uszczerbkom na zdrowiu, co jest niezwykle trudne w kontekście załamania systemu opieki zdrowotnej w Strefie Gazy.
Przypomnę, że wcześniej sekretarz generalny ONZ podczas konferencji prasowej w Kairze stwierdził, że Strefa Gazy ma najwyższy wskaźnik dzieci z amputacjami kończyn na świecie w porównaniu do liczby ludności. Dodał, że “setki osób po amputacjach przechodzą operacje bez znieczulenia”, wskazując, że “to, co dzieje się w Strefie Gazy, jest jednym z najpoważniejszych międzynarodowych przestępstw”.

Nidal Hamad

05/12/2024